تصویرسازی مکمل آگاهی بخشی در مطبوعات محلی

ارتباطات، روش ها و ابزارهای آن که فرآیند انتقال پیام را ممکن می سازند بر یک هدف اصلی استوار و آن هم چیزی جز آگاهی بخشی نمی باشد.بدون شک در نگاه نوین به زندگی امروز، شیوه های ارتباطی نقش چشمگیری در شکل گیری رفتارها و پدیده های مختلف فردی و اجتماعی دارند.

در فرآیند انتقال پیام، نشریات محلی نیز به عنوان یکی از ابزارهای ارتباطی از اهمیت ویژه ای برای مخاطبان برخوردار می باشند زیرا محتوا و ساختار آن ها به زندگی افراد نزدیک تر است و قابلیت همزیستی اجتماعی را با خود به همراه دارند.

همزیستی اجتماعی یا همان درک ملموس محتوا با توجه به عنصر مجاورت درخبر  یک سرمایه ی بزرگ برای مطبوعات است. اما در برخی موارد گذر سطحی از مطالب و موضوعات یکی از عوامل مهمی است که مطبوعات محلی را از رسالت اصلی آن ها دور می سازد.

با توجه به اینکه مخاطبان، امروزه به اطلاعات کم حجم ،سریع و  کافی برای آگاهی از موضوعات مورد نظر،علاقه ی بیشتری نشان می دهند،تصویرسازی یکی از شیوه های جدید و مکمل برای انتقال سریع مفاهیم است که می تواند با ایجاد فضای بصری خاص بر جذابیت و درک آسان تر محتوا  اثر قابل توجه ای بگذارد.

این موضوع تفکر اشتباهی است که فکر کنیم به محض آگاه سازی جامعه تغییر فرهنگ و رفتار نیز اتفاق می افتد،بلکه ما باید پیام را در ظرفی ارائه نمائیم که بتواند ابعاد مختلف برای درک مطلب بهتر در مخاطبان را ایجاد نماید و تدوام آن نیز از پایداری خوبی برخوردار باشد.

در تولید محتوا برای یک منطقه خاص که فرهنگ و باورهای مشخصی در آن جریان دارد باید فضایی را ایجاد کنیم که مخاطب را از روال روزمره زندگی عبور داده و بر مبنای برنامه ریزی و سیاست گذاری های مورد نیاز جامعه بیداری فکری و دنباله روی فرهنگی ایجاد شود.

هنر و تکنیک تصویرسازی یکی از قابلیت های چندجانبه ای است که در جایگاه مطبوعات محلی می تواند شرایطی را ایجاد کند تا مردم مهارت تبیین مسائل جامعه را  با نگاه کردن نیز تمرین کنند.

تغییر رفتار در جامعه و مردم همواره بر مبنای آگاهی موثر،یکی از مسائل پیچیده در روابط انسانی است  که این امر مهم و مرتبط به مولفه های زندگی بشر نیازمند تکنیکی فراتر از تبلیغات و نوشتار است.

مردم زمانی که باید درباره موضوعات اجتماعی مربوط به زندگی خود قضاوت و یا واکنش نشان دهند،نسبت به آگاهی و فهم مسائل بسیار علاقه مند و باهوش عمل می کنند.پس در جایگاه مطبوعات محلی همواره باید بدانیم چه نیازی دارای اهمیت می باشد و  برای بهترین پاسخ به آن چگونه و باید به چه روشی عمل کنیم.

هر کدام از تکنیک ها و روش های امروزی برای آگاه سازی و پاسخ به نیاز مخاطبان دارای قابلیت های متنوعی می باشند، اما ساخت روایت های تصویری در کنار محتوا می تواند یک پشتیبان درونی نیز برای درک بهتر و سریع تر محتوا ایجاد نماید.

ساخت و یا چیدمان تصاویر به گونه ای که داستانی را با خود روایت کند نقطه ی اثر خوبی برای تکمیل و پاسخ به چرایی و چگونگی ذهن مخاطب است و می تواند خارج از مرزهای مشخص ارتباطات به آگاه بخشی بپردازد.

بسیاری از مطالب منتشر شده در مطبوعات به تنهایی برای مخاطب جذاب نیستند و تصویر سازی به عنوان یک قابلیت شاخص هنری و ارتباطی می تواند درپشتیبانی از متن و تسریع فرآیند درک خوانندگان نقش قابل توجه ای داشته باشد و فضای متن را از بی روحی و سادگی به سمت جذابیت حرکت دهد.

با توجه به وجود نماد ها ، نشانه ها و شاخص های تصویری متعدد در فرهنگ ایرانی و اسلامی می توان قابلیت تصویرسازی در مطبوعات به خصوص در گستره ی محلی  را به مدد این عناصر و تصاویر روز خبری تقویت و به بهره مندی های اثر گذار در مسیر انتقال مفاهیم و معنا به مخاطب دست یافت.

ساباط/شماره اول/مرداد ۹۵