نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
لطفا پاسخ را به عدد انگلیسی وارد کنید:
مرا به خاطر بسپار
این روزها که ویروس کرونا به عنوان میهمانی ناخوانده زندگی فردی و اجتماعی بشر را به شکلی عجیب و همه گیر با تغییرات گسترده تحت تاثیر قرارداده است،اهمیت بهداشت فردی، رفتار اجتماعی مناسب و مراقبت از نعمت سلامتی نیز دوچندان شده است. متاسفانه صفحات روزانه رسانهها هر روز به آمار از دست دادن هم وطنان و پایان نفسهای عزیزانی در همین نزدیکی سیاه میشود.در فضای مجازی بسیاری به اندوه از دست دادن دوستان و اعضای خانواده به غم نشسته اند و گروهی دیگر نیز برای عبور از درد و رنج دست به آسمان رحمت الهی دراز کرده اند و از یکدیگر برای طلب سلامتی التماس دعا دارند. آن سوی این نگاههای منتظر و یا آمیخته به افسوس نیز مدافعان سلامت با همه بود و نبودها جان در کف دست گرفتهاند و برای التیام درد و درمان مبتلایان به ویروس کرونا به شکلی شبانهروزی و با پذیرش همه خطرهای احتمالی مشغول خدمت هستند. اما در این میان هنوز گوشهایی برای نشنیدن و چشمهایی برای ندیدن رنجهای پیش رو وجود دارد، دورهمیهای دوستانه و خانوادگی، عدم استفاده از ماسک، بی تفاوتی نسبت به پروتکلهای بهداشتی و بی هوا به جاده و سفر دل سپردن؛ سفری که شاید پایان خوشی نداشته باشد. بحران و رشد صعودی تعداد مبتلایان و اضافه شدن به آمار سرمایههای اجتماعی که برای همیشه از نعمت حضور آنها محروم میشویم بزرگترین زنگ خطر برای جامعه است، در کنار اینکه هر گروه و نهاد و فردی به سهم خود برای قطع زنجیره این ویروس خطرناک تلاش میکند اما متاسفانه هنوز بی تفاوتهایی را نیز در جامعه شاهد هستیم.
*نقش کلیدی مادران در مقابله با تراژدی کرونا
مادر به عنوان یکی از محورهای اصلی خانواده جایگاه ویژه و اثرگذاری در شکلدهی به رفتارهای فردی و اجتماعی دارد و میتواند در خط مقدم مبارزه با ویروس کرونا به شکلی ریشهای و مداوم ایفای نقش کند. توجه به خودمراقبتی به عنوان امری داوطلبانه حق و مسئولیتی همگانی برای حفظ سلامت فرد، خانواده و نزدیکان است و امروز این نقش برای سالم زیستن و مدیریت بیماریهایی مانند کرونا روز به روز در حال افزایش است. فراگیر شدن خود مراقبتی و دیگر مراقبتی برای مقابله با تراژدی کرونا که این روزها افراد زیادی را از نعمت حیات مرحوم ساخته است در اصلاح سبک زندگی ریشه دارد و سبک زندگی نیز از خانواده و مادر به عنوان یکی از کانونیترین نقشهای تربیتی بیشترین تاثیر را میپذیرد. بر این اساس زنان و مادران میتوانند به عنوان پیشگامان اثرگذار در کانون خانواده سبک زندگی سازگار و مقاوم در برابر ویروس کرونا را برای عبور هر چه سریعتر از این شرایط و شکست زنجیره انتقال بیماری ترویج نمایند و با سرعت فاصله اجتماعی، استفاده از ماسک و رعایت دستورالعملهای بهداشتی به ویژه عدم برگزاری هر نوع مراسم عمومی و دورهمی را به فرهنگ تبدیل کنند. در مدیریت استرس نسبت به شرایط این بیماری نیز هیچ محیطی بهتر از خانه و خانواده نمیتواند موثر واقع شود و از نگاه دیگر باتوجه به اینکه با کاهش آمار مبتلایان نمیتوان نسبت به دستورالعملهای بهداشتی بی تفاوت بود و هر گونه غفلت میتواند جمعیتی خیره کننده را به این ویروس دچار سازد، باید کانون هر خانواده به فضای ایمنسازی و شکلگیری رفتارهای درست در مقابله با کرونا تبدیل شود. باتوجه به اینکه برنامهها و پویشهای مختلف مردمی، رسانهای و آموزشی در آگاهسازی جامعه و جریانیابی روشهای پیشگیری و مقابله با کرونا از سوی نهادها و دستگاههای اجرایی مرتبط مورد توجه قرار گرفته است و هم چنان ادامه دارد اما همسوسازی تمام توان موجود با تمرکز بر خانواده نیز میتواند به شکلی عمیق تر موثر واقع شود. بررسیهای مختلفی نشان میدهد با توجه به جایگاه و ویژگیهای خانواده، نه تنها در موضوع پیشگیری از کرونا بلکه سایر دغدغه های اجتماعی اگر بخشها و گروههای سنی مختلف در خانواده به شکلی مداوم، متنوع و جذاب در موضوعات اطلاع رسانی، آگاهیبخشی و آموزش مورد توجه قرار بگیرند نتایجی اثربخش و ماندگار را شاهد خواهیم بود.
با توجه به رشد پیدا و پنهان آسیبهای اجتماعی در استان یزد پیشنهاد میشود قرارگاه بهبود اجتماعی به عنوان مرکز فرماندهی برنامهریزی، راهبردی، اداری و اجرایی باهدف پیوند ظرفیتها و تحقق مدیریت یکپارچه فرهنگی و اجتماعی تشکیل شود.
امروز یزد به قرار هشتم رسید، مسافرانی گمنام از کربلا با عطری فاطمی تربت آوردهاند و دیگر بار حسینیه ایران، این کهن دیار از رزقی معنوی و عاشورایی متبرک شد.
در شهر جهانی زیلو او را به نام آقا جلال میشناسند، نماینده ای واقعی برای مردم که با تشریفات اداری و زد و بندهای سیاسی میانهای نداشته و یاد او به نیکی و مردم داری ماندگار است.
نیاز به ارائه آمار و گزارش نیست، مشاهدهگری محیطی نشان میدهد در یزد با رشد آسیبهای اجتماعی در تنوع گوناگون روبه رو هستیم و دردهای زیرپوست شهر به درمانی فراتر از جلسات اداری و مصوبات کاغذی نیاز دارد.