حضرت زینب الگوی کنشگری اجتماعی زنان در طول تاریخ

نقش زنان در عرصه های مختلف دارای اهمیت  قابل توجه ای می باشد و وظایف مختلفی را نیز به همراه دارد.در این میان کنشگری اجتماعی از نقش هایی است که هر فردی در مجموعه ای از روابط اجتماعی با افراد دیگر قرار می گیرد و از طریق حضور اجتماعی موثر خود،به آن نظام امکان وجود و تداوم یافتن می دهد.
نقش کنشگری اجتماعی در طول تاریخ به قدری برجسته است که اگر در قیام عاشورا،حضرت زینب سلام الله علیها در راستای اثبات حقانیت حضرت امام حسین (ع) و اهداف بلندش اقدام نمی کرد،قیام سومین امام شیعیان و یارانش ناکام می ماند و به منظور و هدف اصلی خود دست نمی یافت.
حضرت زینب کبری (س) در واقعه عاشورا مصیبت های بسیار بزرگی را تحمل و در کمتر از یک روز تعداد زیادی از منصوبین خویش را از دست داد که سوگ هر یک برای به زانو درآوردن هر انسان قوی و نیرومندی کافی بود اما پس از شهادت امام حسین (ع) و یارانش رسالت خطیر و سنگین عقیله بنی هاشم آغاز شد.
قیام عاشورا دو مرحله داشت مرحله اول جهاد و شهادت و مرحله دوم پیام رسانی و بیداد گری که اگر این نهضت در همان مرحله اول خلاصه می شد امروز دیگر پیامی از آن حماسه بزرگ و امتدادی در مسیر انتظار فرج دوازدهمین امام شیعیان باقی نمی ماند.
حضرت زینب (س) به عنوان الگوی کنشگری اجتماعی زنان در طول تاریخ ،موثرترین نقش را در صیانت از انقلاب امام حسین و تحریف زدایی و دشمن شناسی ایفا کرد که اوج رسالت و آگاهی بخشی از سوی ایشان در خطبه های بی نظیر کوفه و شام دیده می شود.
و زینب بانویی است که پرچم نهضت اسلامی را بدون هیچ تزلزل و هراسی به دوش کشید و به عنوان زنی آگاه و مسئول بر دشمن تاخت.او از زبان پدرش علی (ع) سخن می گوید و تربیت یافته مکتب مادرش زهرای بتول سلام اله علیها می باشد.
پرداختن به نقش اجتماعی و تعالی فردی آن حضرت در تبیین جایگاه زن از دیدگاه اسلام و تشیع می تواند به عنوان بهترین الگو در دنیای امروز ارائه شود زیرا رسالت و ایفای نقش حضرت زینب در کربلا به زنان عصر حاضر تعلیم می دهد که بایستی پرچمدار عزت و شرف،پیام آور صبر و استقامت ،بزرگترین امر کننده به معروف و خالق نقش های بزرگ اجتماعی باشند.
حضرت زینب به عنوان الگوی اجتماعی ماندگار برای تمام زنان تاریخ، واقعه کربلا را ثبت کرد و با خطبه های برنده و حق طلبانه خود،دشمنان را رسوا ساخت ونهضت حسینی را به نتیجه مطلوب رساند تا امروز یک جریان طپنده به بلندای تاریخ رمزی برای مقابله با دشمنی و بدعهدی های مختلف با نهضت اسلامی باشد و ایران به عنوان پیشگام این نهضت را نیز در مسیر پایداری بهره مند سازد.
او معنای زن بودن،شیعه بودن ،عابد و صابر بودن،حامی و قاطع بودن،مدیر و مدبر ،اسوه بودن و در یک کلمه پرورش یافتن و پرورش دادن در مکتب اسلام است و در کشمکش اندیشه های مختلف مصداق عینی ارزش های الهی و حامل نجات بخش ترین تفکر بشری می باشد.