تجلی صبر بر ستون مردم داری

در روزهایی که افسوس از دست دادن اسطوره انقلاب،مرد ایستادگی و پایداری در مبارزه با طاغوت و هشت سال دفاع مقدس و همراه خستگی ناپذیر روزهای سازندگی و حرکت در مسیر توسعه این مرز و بوم، جهانی را به غم فرو برده است، قلم ها، دیده ها ، تصاویر، قدم ها و حضور مردم همیشه قدردان پیام های زیادی را به همراه دارد.

همه آمدند و در جای جای این سرزمین با تکیه بر همدلی، وحدت و تجدید میثاق با  نگاه بلند  بزرگ مرد ارزش آفرین نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به سوگ نشستند، دو ویژگی شاخص این بزرگوار که این روزها دلیلی بر علاقه افزون مردم به این شخصیت ارزنده است،صبر و مردم دوستی می باشد.

آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی تعبیری بزرگ از تدبیر برای روزهایی که هیجان دامن گیر وقایع سیاسی و اجتماعی جامعه می شود و مرد فتح برای خلق لحظاتی که در تاریخ  صفحات پر افتخاری برای این سرزمین رقم زده و همواره به نیکی از آن یاد می شود.

روحانی و عالمی وارسته، پشتیبان اهداف نظام اسلامی ، دغدغه مند نسبت به زندگی مردم و مروج مبانی فکری اسلام و انقلاب بود و با سبک و شیوه ای نظام مند ارزش های پایدار را ماندگار کرد که این نهضت متعالی همواره ادامه خواهد داشت.

روحیه و منش اسلامی و انقلابی را عالی ترین ارزش می دانست و پرورش استعدادها و پیشرفت کشور را بدون این دو عنصر امکان پذیر نمی دید.

مرد صبر، او که استقامت و مردم محوری را در مقابل حوادث گوناگون جایگزین گذر، تسلیم و هیجان می کرد و همانا که ((صبر)) از مهم ترین ارکان ایمان است و قرآن کریم برای صابران اجر فراوانی قائل شده است و کلید ورود به بهشت ،صبر و استقامت بر شمرده شده است.

بدیهی است هر چه ایمان انسان به حکمت و رحمت پروردگار بیشتر باشد، صبر او نیز بیشتر خواهد شد.در این روزهای به غم نشسته از خداوند رحمان و رحیم برای بزرگ یار امام و مرد دیرین انقلاب رحمت وسیع خواستار و  وظیفه داریم بیش از پیش برای حفظ این ارزش های ماندگار کوشا باشیم.

به راستی در جامعه امروز مردم داری و صبر از بزرگترین توشه های به جای مانده از منش زنده یاد حضرت آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی سمبل ایستادگی و روشنفکری سازنده است تا با در کنار یکدیگر بودن و نوع دوستی نسبت به اختلاف سلیقه ها و تفاوت ها صبورانه دست اتحاد بفشاریم  و برای حفظ ارزش های سخت به دست آمده این سرزمین لحظه ای از پای ننشینیم.

ای روشنای خانه امید،پندار ما این است که ما مانده ایم اما حقیقت آن است که زمان ما را با خود برده است،اما می دانیم راه پر اثر ادامه دارد و فکرهای بزرگ همواره ماندگار می مانند.

بهرمان/