حمل و نقل عمومی در انتظار تحول!

آقای شهردار سلام،اینجا یزد است شهری به وسعت تاریخ و با ظرفیت های شاخص اقتصادی، علمی و فرهنگی؛اما گرفتار در مشکلاتی که روز به روز مثل گلوله ای برف مسیری پر سرعت پیش گرفته اند و از رسیدن آن روز ترس داریم که نکند گلوله های برف اینقدر این سو و آن سو حرکت کنند تا بهمنی را بر سر این شهر و مردم آوار کنند.

به شهر جهانی با پشتوانه ای از نیروهای انسانی کارآمد خوش آمدید،سال هاست از نیازهای اجتماعی و معادلات در هم پیچیده زندگی شهری در یزد می نویسیم و زیاد است حرف هایی که باید گفت و نیاز به آسیب شناسی و بازنگری در تصمیم سازی های خُرد و کلان دارد.

اما موضوعی که این روزها کافیست به یکی از خیابان های اصلی شهر یزد سری بزنید و بازخوردهای منفی فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سلامت و … آن را شاهد باشید نابسمانی در حمل و نقل  عمومی است که گریبان گیر تمام بخش های جاری در اجتماع شده است.

از هر بعدی که به این موضوع نگاه می کنیم با کاستی های متعددی روبرو می شویم و همین ضعف در ارائه خدمات حمل و نقل عمومی تمایل اجتماعی را به استفاده از اتومبیل شخصی افزایش داده و روز به روز اثرات مخرب زیست محیطی و سایر جنبه های آسیب زننده به زندگی شهری را شاهد هستیم.

حمل و نقل عمومی یکی از مهم ترین زیرساخت های جوامع امروزی به شمار می آید که به منظور رفع نیاز های اجتماعی و اقتصادی باید به شکلی موثر و مفید ایجاد و مدیریت شود.الگوی توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی یکی از الگوهای توسعه شهری است که شرایط مطلوب سرویس های خدماتی در این حوزه موجب تمایل بیشتر مردم به استفاده از حمل و نقل عمومی خواهد شد.

رفع چالش های حمل و نقل به خصوص در حوزه درون شهری نیاز به پویایی در مدیریت کلان این سیستم و تعامل سازنده و بهره گیری از تجارت، دانش و علوم در سطح بین المللی و بومی سازی آن ها جهت ایجاد سلامت جسمی و روانی جامعه و ارتقاء سطح کیفی برای تحقق حمل و نقل بهینه شهری دارد.

روند سریع توسعه شهرنشینی منجر به افزایش تقاضا برای زیرساخت هایی نظیر تامین آب آشامیدنی، شبکه برق و ایجاد امکانات حمل و نقل و …. گردیده است. عدم کفایت سیستم موجود یا مدیریت های موازی در بخش مدیریت ترافیک شهری موجب افزایش فاصله بین تقاضا و عرضه امکانات حمل و نقل شده است.

ترافیک ، افزایش قابل توجه زمان جابه جائی، افزایش تصادفات، آلودگی صدا و نزدیک شدن میزان آلودگی هوا به مرزهای تهدید سلامت انسانی از تبعات سیستم حمل و نقل ناپایدار در مناطق شهری می باشد. پایداری تنها با ایجاد تغییرات در طراحی، الگوهای استفاده و مدیریت وسایل نقلیه حاصل نمی شود بلکه باید تغییراتی در نحوه تفکر نسبت به شناخت و ارزشیابی راهکارهای ممکن برای حل مشکلات حمل و نقل در لایه های مختلف فرهنگی و اجتماعی نیز ایجاد گردد.

یک سیستم حمل و نقل پایدار نیازمند فعالیت هایی بیش از کنترل آلودگی هوا، ترافیک یا کاهش مصرف سوخت است و بررسی ها نشان داده است که هیچ راه حل منفردی برای حل مشکلات پیچیده حمل و نقل وجود ندارد و رفع چنین مشکلی نیازمند یک سازوکار جامع ، پویا و قابل اطمینان است.

نگاه جامع بر سیستم حمل و نقل عمومی شهر یزد از ایستگاه های بهم ریخته،اتوبوس های فرسوده در اغلب خطوط، عدم زمان بندی مناسب سرویس دهی ،بهم ریختگی ایستگاه های مرکزی، عدم وجود تابلوهای مناسب برای اطلاع رسانی و راهنمای مسیر،پل های هوایی نامناسب و موارد دیگر همگی دست به دست هم داده اند که امروز تمایل به استفاده از حمل و نقل عمومی کاهش پیدا کرده و حجم بالای ترافیک را در اغلب خیابان های اصلی شهر یزد شاهد هستیم.

با اندکی تامل در اثرات حمل و نقل عمومی کارآمد ‌درمی‌یابیم استفاده هریک از ما از این سیستم فواید متعددی برای شهر خواهد داشت. البته حمل و نقل عمومی ‌توانایی جایگزینی با صد درصد سفرهای درون شهری را ندارد، اما می‌تواند درصد درخور توجهی از آن را بر دوش کشد که بیشتر شدن نقش حمل و نقل شهری در شهر مستلزم افزایش کیفیت خدمات در این عرصه و ایجاد جذابیت برای تمایل شهروندان در استفاده از خدمات عمومی است.