آدم گرسنه سنگ هم می خورد!

از آنجایی که ما در خیال آسوده خود بسیار متحول شده و دیگر علاقه مند به استفاده از بشقاب شیرینی خوری فرهنگی نبودیم بشقابی بزرگ تر از تمام ظروف آشپزخانه و در حد سینی یا درب کماجدان،بدون آشنایی قبلی وارد خانه ما شد.البته خودش داخل خانه آمد که هیچ،در تمام ساعات شبانه روز نیز از پشت بام سرک می کشد و خوراکی هایی متنوع به کانون گرم خانواده می فرستد و اینگونه شد که  آن سوی مرزها نیز به پشت بام ما متصل شدند و این سفره های بدون برنامه،بشقاب را آنقدر پر ساخت تا این شبه سینی غریبه علاوه بر سفره به کمد،ساعت،لباس،یخچال،آشپرخانه،فضای خانه،رفتار،مهمانی و غیره نیز ورود پیدا کرد.

البته از قدیم گفته اند آدم گرسنه سنگ هم می خورد!

حالا که این مهمون بدون دعوت اومده و نشسته صدر مجلس،باید خودمون دست به کار بشیم و مهمونی های درست و حسابی بگیریمو مهمون های خوبی دعوت کنیم و وقتی سر سفره ی فرهنگیمون می شینیم خودمون صاحب مجلس باشیم و گرنه می دونید مهمون که زیاد رو پیدا کنه می شه صاحب خونه.