صنایع حقِ همسایگی را ادا کنند

جامعه به عنوان مهم ترین پایگاه مدنی و معنا بخش به جریان زندگی انسان ها با تکیه بر اجزا مختلف که در چرخه های ارتباطی متنوعی مفهوم می یابند، شکل گرفته و تداوم پیدا می کند اما این تنوع به این معنا نیست که هر جزء ساز خودش را بنوازد و در مسیری که تنها ابعاد فردی را مورد توجه قرار داده است،حرکت کند. زمانیکه که زنجیره جامعه از حلقه های گره خورده در یکدیگر تشکیل می شود تا نشان گر بافتی منسجم باشد، افراد نمی توانند نسبت به یکدیگر بی تفاوت عمل کنند زیرا همگی سرنشینان یکی کشتی هستند و باید نسبت به آنچه بر تک تک افراد می گذرد هوشیار و حساس باشند. توانمندی و سطح اثرگذاری هر فرد و یا گروه بر اجتماع رابطه ای مستقیم با مسئولیت در این عرصه دارد و بر این اساس در فضای ارتباطی عصر حاضر مفهوم مسئولیت اجتماعی صنایع مورد توجه ویژه قرار گرفته است و همواره این موضوع در کنار مسئولیت اقتصادی و تولیدی مورد تاکید قرار می گیرد. امروزه مسئولیت اجتماعی شرکت ها  مفهومی وسیع تر از فعالیت های گذشته دارد. مسئولیت اجتماعی به طور اعم، به مجموعه فعالیت هایی گفته می‌شود که صاحبان سرمایه و بنگاه های اقتصادی به صورت داوطلبانه، به عنوان یک عضو مؤثر و مفید در جامعه برای بهره مندی عمومی سایر اعضا، انجام می دهند. موضوع مسئولیت اجتماعی ارتباط تنگانگی با جوامع محلی دارد البته این امر قبل از هرچیزی به نفع خود شرکت ها و واحدهای تولیدی است.بر این اساس صنایع باید برای دوام خود و محیط پیرامونی که بر آن ها اثر مستقیم دارد به پایداری اقتصادهای محلی و ارتقا کیفیت زندگی جوامع بومی توجه ویژه داشته باشند. اگر مجموعه ای فعالیت اقتصادی را دنبال می کند لازم است علاوه بر توسعه کلان اهداف مورد نظر و کشور به اجتماع اطراف خود توجه داشته و کمک کند تا سایر گروه ها نیز بتوانند بر حیات اجتماعی تاثیری مثبت بگذارند.بر این اساس می توان گفت ضروریست صنایع برای دوام هر چه بیشتر و همراه سازی اجتماع پیرامون خود در مسیر پیشرفت و پایداری حق همسایگی را ادا کنند. لازم به ذکر است با توجه به محدود شدن روز به روز منابع صنایع دیگر بدون توجه به تاثیرات و عواقب فعالیت های خود بر جامعه قادر به ادامه فعالیت نیستند و باید مسولیت اجتماعی را به عنوان بخشی از استراتژی در دستور کار قرار دهند. مسئولیت اجتماعی به معنای سهیم شدن بنگاه ها در توسعه پایدار و مستمر سازمان و جامعه خود و در نهایت جوامع بین المللی است و این احساس مسئولیت مجموعه های فعال را از کنشگری صرفا اقتصادی به سمت کنشگری اقتصادی و اجتماعی هدایت می کند. هرچند هدف اصلی سازمان ها، افزایش کارآیی و کسب سود است، ولی در عصر اطلاعات و جهانی‌سازی برای دستیابی به موفقیت، باید به انتظارات اجتماعی و احکام اخلاقی نیز واکنش مناسب نشان دهند و به بهترین شکل این‌گونه انتظارات را با اهداف اقتصادی سازمان تلفیق کنند، تا دستیابی به اهداف بالاتر و والاتری را امکان‌پذیر سازند. رعایت اخلاق کسب‌و‌کار و مسئولیت اجتماعی از راه افزایش مشروعیت اقدامات سازمان، استفاده از مزایای ناشی از افزایش چندگانگی و درآمد، سودآوری و بهبود مزیت رقابتی موفقیت سازمان و توانمندسازی اجتماعی را تحت تأثیر قرار می دهند. پایبندی رهبران و مدیران سازمان ها به اصول اخلاقی، توجه به میزان مشروعیت اقدامات سازمان از نظر کارکنان، تأکید بر اصول اخلاقی جهان‌‌شمول، تدوین منشور اخلاقی، اقدامات متناسب و سازگار با خواست و حساسیت های جامعه، برنامه های آموزش اخلاقی برای مدیران و کارکنان، از جمله اقداماتی است که صاحبان صنایع می‌توانند در این زمینه انجام دهند. بر مبنای آنچه مطرح شد مسئولیت اجتماعی صنایع به ویژه صنایع بزرگ در هر منطقه با توجه به حق همسایگی که بین آن ها و مردم وجود دارد باید در یک سری خدمات اجتماعی و مردمی نمود پیدا کرده و تجلی یابد که با توجه به شرایط امروز کشور ایجاد کانون های کارآفرینی و توجه به مسئولیت های محیط زیستی  یکی از نقش های کارآمد برای ادای مسئولیت اجتماعی است که می تواند اثربخشی چشمگیری به همراه داشته باشد. دو هفته نامه پیام یزد