خالق لبخند باشیم! نشاط اجتماعی پشتوانه رویش در جامعه

نشاط احساس رضایت بخشی است که هر فرد در زندگی اجتماعی خود آن را تجربه می کند و این احساس مثبت به ارتقاء سلامت روانی و اجتماعی منتهی می گردد.

ترویج لبخند و تجلی شادمانی در لایه های مختلف ارتباطی حس تعلق،همبستگی ،پویایی،مسئولیت پذیری،وفاق و افزایش رضایت از زندگی و شغل را به همراه دارد و چهره های خسته و روزمره  جایگاه های انفرادی را به گروه هایی انعطاف پذیر و پر انرژی تبدیل می کند.

حضرت علی (ع) نیز در این باره می فرمایند:شادی باعث انبساط خاطر و سبب نشاط انسان می شود.از سوی دیگر دین اسلام نیز بی حوصلگی و کسالت را نکوهش کرده است.

برای ارتقای نشاط اجتماعی به عنوان یک نیاز حیاتی ایران امروز به ویژه در استان کویری یزد، باید فضای امیدوارکننده ای در جامعه وجود داشته باشد زیرا اگر امید و همدلی جاری و ساری گردد عبور از تمام سدها و مشکلات میسر می شود و در غیر این صورت افرادی منفعل دست به گریبان اجتماع خواهند شد.

شرایط حساس سیاسی و اقتصادی پیش روی کشور بر هیچ یک از افراد و بخش های جامعه پوشیده نیست،اما تجربه های تاریخی ایران زمین نشان داده است هر زمان که مردم با روحیه بالا و پیوند اجتماعی وارد میدان عمل شده اند مشکلات در اوج سختی ها به  نتیجه شیرین پیروزی و لبخند تبدیل شده است و در غیر این صورت تجربه های تلخی را پشت سر گذاشته ایم.

اثرات نشاط به عنوان مهم ترین پشتوانه رویش های اجتماعی در جامعه برای دنیا به اثبات رسیده است اما افسوس که عده ای با حس خودبرتربینی،منفعت طلبی و باورهای سطحی در مقابل حس امید و همدلی صف کشیده اند و با نشانه رفتن به سوی دیگران امید مردم را به بیراهه هدایت می کنند و منافع فردی و سیاسی را حتی بر پویایی مردم و ماندگاری پر افتخار این سرزمین ترجیح می دهند.

در روزهای اخیر نشاط و شور حاصل از مسابقات فوتبال و جام جهانی را در تک تک چهره های مردم ایران چه داخل و چه در خارج از کشور به نظاره نشسته و خود نیز در این حس خوب سهیم بودیم و لبخند خانوادگی بر چهره مردم در ورزشگاه آزادی و نماد آوردگاه های بزرگ ورزشی کشور نشست و در آستانه چهل سالگی پیروزی انقلاب اسلامی ایران،چه چیزی ارزشمند تر از تمرین همبستگی و تجربه شادی مردم در کنار یکدیگر و حیف از لحظاتی که زمینه سازی برای نشاط اجتماعی دریغ  و محدود می شود.

بر این اساس هر چه زمینه تفریحات سالم در درون جامعه فراهم شود  پویندگی و بالندگی بهداشت روانی نیز افزایش می یابد و نکته اساسی برای تحقق این موضوع در نوع نگرش مسئولان،سیاست گذاران و افراد و تصورهای غالب آن ها نسبت به تفریح ،سرگرمی ،اوقات فراغت و میزان باور به تحرک اجتماعی است.

بنابراین سازمان ها و نهادهای متولی موظف به سیاست گذاری،برنامه ریزی و ارائه امکانات مناسب برای تقویت نشاط اجتماعی هستند تا ضمن تقویت تاب آوری جامعه، نیروی حرکت به سمت جلو نیز به گروه های مختلف تزریق گردد و از سوی دیگر ما به عنوان تک تک اعضای تشکیل دهنده اجتماع باید هر کدام به سهم خود خالق لبخند باشیم و در حد توان شادی را به یکدیگر هدیه کنیم.

به امید روزی که رقابت ناسالم به رفاقت، جدایی به همبستگی، تقابل به تفاهم و دسته بندی نگاه ها به موجی از پویایی مستمر تبدیل شود تا بدنه خسته و فرسوده بسیاری از نقش های زندگی پیرامون ما به لبخندهای رضایت بخش و انرژی های ناتمام دست پیدا کنند.

چاپ/ساباط