اخلاق شایسته، پشتوانه ارتباط موفق

نیاز بشر به اخلاق همانند نیاز به وحی و چراغ راهی در مسیر پیش رو است،اخلاق پسندیده علاوه بر اینکه صاحبش را به عالی ترین درجات انسانیت می رساند و بر دیگر افراد بشر فضیلت و برتری می دهد نشر آن در جامعه برترین نهاد اجتماعی را شکل می دهد که آرامش و پیشرفت موثر در نقش های مختلف اجتماعی را به همراه دارد.

انسان چون نیازمند زندگی در اجتماع می باشد و به یاری دیگر انسان ها و یاری رساندن به دیگران وابسته می باشد، شناخت و رعایت اخلاق در سطوح مختلف ارتباطی برای او دارای ارزش و اهمیت فراوان است.

در رویکرد ارتباط شناسی، اخلاق اجتماعی به آن دسته از منش‏ ها و رفتارهایی اطلاق می‎ شود که در تعاملات اجتماعی به‏ منصه ظهور و بروز ‏برسد؛ از این رو چهره و نمای فرهنگی و اخلاقی افراد و جامعه در این تعاملات به تصویر کشیده می‎شود. طیف‏ ها و لایه‎های اخلاقی یک جامعه و به‎خصوص شاخصه‏ های آن‌ها در قالب مدلی ارائه می ‏شود که در آن چهار طیف و منطقه اخلاقی وجود دارد: ١) ایمان اخلاقی؛ ٢) عصیان اخلاقی؛ ٣) کفر اخلاقی؛ و ۴) نفاق اخلاقی. این مناطق یا طیف‎های اخلاقی براساس دو محور الف) عقیده و پذیرش و ب) شکل رفتار و گفتار در اعضای جامعه به‎نمایش در می‏ آید.

حسن خلق و اخلاق نیکو، عبارت است از خوش رویی، خوش رفتاری، حُسن معاشرت و برخورد پسندیده با دیگران و از برجسته ترین صفت هایی است که در معاشرت های اجتماعی، موجب جلب محبت می شود و در اثربخشی سخن فرد بر دیگران، اثری شگفت انگیز دارد. از این رو، خدای مهربان، پیامبران و سفیران خود را از میان انسان های عطوف و نرم خو برگزید تا بتوانند بهتر در مردم اثر بگذارند و آنان را به آیین الهی جذب کنند. این مردان بزرگ، برای تحقق بخشیدن به اهداف الهی، با بهره مندی از حُسن خلق و شرح صدر، چنان با ملایمت و گشاده رویی با مردم رفتار می کردند که نه تنها هر انسان حقیقت جویی را به آسانی شیفته خود می ساختند و او را از زلال هدایت سیراب می کردند، بلکه گاهی دشمنان را نیز شرمنده و دگرگون می کردند.

حسن خلق افزون بر آنکه دارای پاداش اخروی است، آثار دنیوی فراوانی نیز برای انسان به همراه دارد. خوش خلقی، پیوندهای دوستی را محکم و پایدار  و ارتباطات اجتماعی را اثربخش می کند و این عناصر ارزشمند که از اخلاق شایسته افراد به با یکدیگر به وجود آمده اند موقعیت اجتماعی انسان را ارتقا می دهند و او را محبوب می سازند.

استحکام دوستی، تبادل علوم، آرامش ارتباطی، آبادی سرزمین ها، وسعت روزی، افزایش طول عمر و تقویت همدلی را می توان از دیگر آثار اخلاق نیکو در  نهادهای مختلف فردی و اجتماعی دانست.اخلاق پسندیده ثروتی ارزشمند و بنای محکم ارتباطات بشری است و هر چه این ارزش بیشتر تقویت شود تعالی فردی و اجتماعی را با خود به همراه دارد و نقطه مقابل آن دور شدن از ارزش های اخلاقی و ارتباطی است که بر انسان و اجتماع خدشۀ جدی وارد می کند.