اخلاق مداری و مهرورزی ستون انسانیت

حسن مه رویان مجلس گر چه دل می برد و دین

بحث ما در لطف طبع و خوبی اخلاق بود

اخلاق مداری را می توان به دو بخش فردی و جمعی تقسیم کرد. اخلاق مداری در ساحت جمعی یا اجتماعی، رعایت اصول اخلاقی در برخورد با دیگران است.

از مهم ترین این اصول می توان به مهرورزی، احسان و عدالت اشاره کرد. این اصول، خود، زیرمجموعه ها و شاخه هایی دارد؛ از جمله خوش خلقی، خوشرویی، شفقت، انصاف، قضاوت عادلانه، ترک مجادله،بدگمانی و کینه ورزی، حسد، خشم و دورویی و… . این هنجارهای اخلاقی می تواند روحیه اخلاق مداری و مهرورزی را به جامعه تزریق کند و سلامت اجتماعی را تأمین سازد.

بر این اساس پایبندی به اصول اخلاقی جامعه را از بسیاری آسیب های اجتماعی مصون می دارد و هر میزان در اجتماع توجه به اخلاق کمرنگ شود، معضلات و آسیب های بیشتری بروز پیدا می کند.

متاسفانه با وجود رشد و توسعه جوامع و دست یابی به پیشرفت های علمی به واسطه دوری گزیدن بشر از اخلاقیات هر روز ناهنجاری ها و گرفتاری های جدیدی گریبان جوامع را می گیرد که خود نشان دهنده اهمیت اخلاق مداری در هر دوره ای است.

دور شدن از اخلاقیات، مشکلات و نابسمانی های زیادی را به همراه دارد از این رو تقویت آموزه های اخلاقی در دامان خانواده می تواند نقش مهم تربیتی و ایمن سازی در این مسیر ایفا کند.

ضرورت تمرین و ممارست در خودسازی و اخلاق مداری بر هیچ فردی پوشیده نیست زیرا انسان در هر مقطعی لازم است و می تواند به خودسازی بپردازد و با گرایش به اخلاقیات خود را برای داشتن یک زندگی سالم مهیا نماید.