محصول قلم تنها دارایی روزنامه نگار

بعد از رونمایی از سایت شخصی ام در تاریخ ۲۸ مردادماه سال جاری از قلم و کاغذ کمی فاصله گرفته بودم و بیشتر به صورت مستقیم در این خانه الکترونیکی حرف دل و گفته های مغز را می نوشتم.

تا اینکه امروز برای برداشتن لینک مطلبی به سایت مراجعه کردم و با صفحه ای عجیب روبه رو شدم،ورقی سیاه و رنگ و چند پیام و اخطار همگی برایم مبهم و ناآشنا بود،در همین احوالات با پشتیبانی سایت تماس گرفتم و متوجه شدم که سایت مورد حمله هکر ها قرار گرفته است.احساسی عجیب، انگار دیگر حال و هوای تمام نوشته ها و کلمات متولد شده ام در قلم برای این چند ماه به مرگ تدریجی نزدیک می شد، دستور پاکسازی و برگرداندن اطلاعات سایت از سوی پشتیبانی به کارشناسان شرکت داده شده بود و من دقیقه ها را پشت سر هم به سایت سر می زدم تا اینکه ناگهان صفحه در طرح و شکلی دیگر باز شد.

تنها چند مطلب از قبل نشان داده می شد، آن هم به شکلی بهم ریخته و خبری از آلبوم تصاویر نبود،من امیدوار بودم به بازگشت محتوای سایت زیرا اگر جز این می شد از دست رفته های بسیاری تا ابد در ذهنم می ماند، با اینکه نشانه های خوبی بر روی صفحه اصلی سایت دیده نمی شد اما من مدام در پی اینکه صفحه به حالت اولیه برگردد.

انگار عزیری که وجودم به وجودش وابسته است بدحال شده و از من دور می شود، هیچ وقت نمی توان از یک روزنامه نگار عاشق محصول قلم و تنها دارایی اش را دور دیدو منتظرم که این دریچه الکترونیک لبریز از فکر نوشته ها و دلنوشته های روزهای در گذر صحیح و سالم به دنیای من باز گردد.

پاهایم رمقی ندارد

وقتی دست هایم خالی از توست، قلم!

و خلاصه در یک ۲۴ ساعت پر دغدغه و سخت با همت پشتیبانی سایت، باز این صفحه رخ نمایان کرد و امروز که در آن می نویسم خرسندم از داشتن همراهی که وسعت دلش به اندازه تمام گفته ها و ناگفته های من است.

اما یک سئوال برایم پیش آمده و نمی دانم هکرها آن هم با حمله ار کشوری دیگر به سایت کاملا تنها و شخصی فردی دیگر، آن هم روزنامه نگاری متوصل به شرکت هیچ کو،چه چیزی را دنبال می کنند…هر چند در همین نزدیکی نیز انسان هایی هستند که بارها و بارها با فنونی متعدد و متنوع بر دل ها، احساسات و باورهای یکدیگر حمله می کنند و در خیال خود فکر می کنند که نادار کردن و  نبودن دیگران آن ها را دارا می کند.

کاش اگر هم حمله می کنیم به وجود یکدیگر نباشد، کاش اگر حمله می کنیم در قالب دور رویی ها نباشد و تکلیف خودمان را با اطرافیانمان از همان اول بدانیم.من که دلیل این اتفاق را متوجه نشدم و فردی گفت هکرها به تو اتفاقی سر زده اند، تو که نه شهرتی داری و نه اطلاعات خاصی و به درد بخوری…صحبتش جای تامل دارد.