نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
هیچ لیوانی در زندگی خالی نیست حتی نیمه پر هم نیست وقتی چشم ها جور دیگر می بینند وقتی حضرت دوست همه جا حضور دارد وقتی لطفش همه جا را پر کرده آری … چشم ها را باید شست … باید لیوان ها را بی خیال شد، وقتی دریای رحمتش را کرانه نیست… در مقایسه […]
هیچ لیوانی در زندگی خالی نیست حتی نیمه پر هم نیست وقتی چشم ها جور دیگر می بینند وقتی حضرت دوست همه جا حضور دارد وقتی لطفش همه جا را پر کرده آری … چشم ها را باید شست … باید لیوان ها را بی خیال شد، وقتی دریای رحمتش را کرانه نیست…
در مقایسه حجم لیوان های متفاوت روزگار توسط برخی حساب گر های دنیایی که گاهی زخم زبان هایش نصیب من نیز می شود
همیشه ﺳﺠﺎﺩﻩ ﺭﺍ عجیب ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍرم،آرام می شوم وقتی سر به مهر می گذارم
آرام!
ﺍﺳﻤﺶ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ” ﺁﻏﻮﺵ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎﺯ ﺧﺪﺍ ” ﻫﺮ ﺟﺎ ﺳﺠﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ، می شد ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﺧﻠﻮﺕ ﮐﺮﺩ ﺣﺘﯽ ﻭﺳﻂ ﺻﻒ ﻧﻤﺎﺯ ﺟﻤﺎﻋﺖ و شلوغی مسجد محل ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺳﺠﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﻣﺎ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻠﻮﺕ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﻻﺯﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺳﺠﺎﺩﻩ ﺑﮕﺮﺩﻡ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻣﯿﻦ،آسمان،دریا و وسعت طبیعت ﺳﺠﺎﺩﻩ من ﺍﺳﺖ برای عاشقی…
و من سال هاست لیوانم را با سجاده زمین معامله کرده ام
ارتباط شناسی – تولید محتوا
این مطلب بدون برچسب می باشد.
فاطمه شریفی – مسئول کمیته خبر و اطلاع رسانی دوازدهمین جشنواره ملی فیلم کوتاه رضوی : با توجه به تنوع پذیری ابزارهای ارتباطی و سرعت فزاینده انتقال پیام در دنیا به رسانه های تخصصی و نوین نیازمندیم تا بتوانیم مبتنی بر آگاهی بخشی به تولید محتوای اثرگذار بپردازیم.
خدای من از نعمت های بزرگی که به من دادی و من متوجه اش نبودم , فرصت بودن؛ فرصت زندگی و کلی فرصت های قشنگ و البته تکرار نشدنی ممنونم! همیشه فکر میکردم که حتما فردایی هست, فردایی خوش و خرم, هیچ وقت فکرش رو هم نمیکردم که چه نعمت بزرگی رو در اختیار من […]
قلم زبان و بیان عقل و معرفت انسانهاست قلم بیان کننده فکر و اندیشه و شخصیت صاحب قلم است قلم زبان دوم انسانهاست ● قلم چیست؟ ن و القلم و ما یسطرون (۱) : سوگند به ن و سوگند به قلم و آنچه که به وسیلهٔ قلم مینویسند. قلم زبان و بیان عقل و معرفت […]
مهربان باشیم در کوچه صبح تا که شب، حس قشنگی در تنهایی ما بزند و نسیم از سر رویای شقایق بوزد تا لبخند ریه ها پر بشود از حال و هوایی تازه گوش ها پر بشود از زمزمه ها، نجواها زندگی را به تمامی زندگی کن. دردنیا زندگی کن بی آنکه جزیی از آن باشی. […]