بر اساس تعاریف مختلف، فرهنگ عمومی به معنای فرهنگ غالب و گسترده‌ای است که در میان عموم جامعه رواج و رسوخ دارد و حوزه‌ای از عقاید، ارزش‌ها، جلوه‌های احساسی و هنجارهاست که اجبار اجتماعی غیررسمی از آن حمایت می‌کند و فراتر از گروه‌ها و اقشار خاص در کلیت جامعه مورد قبول است.
و اما امسال چهاردهم آبان‌ماه یعنی روزی که « فرهنگ عمومی » نامگذاری شده است متفاوت‌تر از گذشته بوده و جامعه بشری با پدیده و مسئله‌ای همه‌گیر و سخت مواجه شده است، موضوعی که در برابر حیات آدمی و آرامش زندگی خودنمایی می‌کند.
ویروس کرونا امروز بدون شک یکی از مسائل مهم پیش‌روی تمام کشورهای دنیا و ایران اسلامی است، نوعی اپیدمی که تک تک افراد می‌توانند هدف آن قرار بگیرند و مسئولیت اجتماعی و رفتارهای فردی در کنترل و مدیریت آن تاثیر بسزایی دارد.
از آن جایی که فرهنگ تعیین کننده تفکر و احساس اعضای جامعه است و به صورت راهنمای رفتاری عمل می‌کند مهم‌ترین و قوی‌ترین نقش را در غلبه بر ویروس کرونا و شکست زنجیره‌های اتصال این بیماری خطرناک بر عهده دارد.
بر این اساس فرهنگ نیازمند مجریانی است که امروز تمام افراد جامعه را شامل می‌شود و هر یک از ما به سهم خود باید سفیر فرهنگی و مجری فرهنگ در مقابله با ویروس کرونا باشیم تا بتوانیم از این مسیر پرخطر به خوبی عبور کنیم و دیگر بار رشد آمار خیره کننده و پایان تلخ زندگی هم وطنان و عزیزان خود را شاهد نباشیم.
غلبه بر کرونا زمانی امکان پذیر می‌شود و نتایجی خوب به همراه خواهد داشت که فرهنگ عمومی جامعه و فرهنگ حقیقی مدیریت بحران در یک نقطه تلاقی به یکدیگر پیوند بخورند زیرا یکی بدون دیگری برای حصول نتیجه بی فایده است.
آن سوی رفتارهای مردمی و فرهنگ عمومی جامعه در برابر کرونا نیز فرهنگ و باورهای مدیریتی نهادهای مرتبط و دستگاه‌های اجرایی در حوزه مدیریت بحران وجود دارد و یکی از ضعف‌های مهم تصمیم‌های فعلی فاصله داشتن از رویکرد آینده‌نگر و اقدامات به هم پیوسته است.
بدون شک در برابر ویروسی که زنجیره شیوع می‌سازد باید زنجیره به هم پیوسته اقدامات، رفتارها و تصمیم‌های مناسب و مداوم قرار گیرد و مهم‌ترین ویژگی در مدیریت بحران بهره‌گیری مناسب از دو شاخصه مهم فرهنگ یعنی آموزش و اطلاع رسانی است.
بر این اساس زمانی غلبه بر کرونا در سایه فرهنگ عمومی امکان پذیر می‌شود که ظرفیت‌های آموزشی و اطلاع رسانی نیز به شکلی صحیح و خلاقانه مورد بهره‌برداری قرار گیرند و اطلاعیه‌های طولانی، سخنرانی‌های مبهم، استوری‌های عریض و طویل، کلیپ‌های نمایشی، خبرسازی‌های شخص محور و تبلیغاتی و اقدامات روزمه‌ساز و تقدیرنامه طلب جای خود را به مشورت، تصمیم‌سازی و اقدام و عمل واقعی بدهد و در این مسیر ظرفیت‌های کارآمد آموزش و اطلاع رسانی به شکلی جدی و با عبور از سلیقه‌های شخصی فعال شوند.
در روز فرهنگ عمومی توجه مضاعف به این موضوع نیز به عنوان یکی از فاکتورهای مهم فرهنگی خالی از لطف نیست؛ اینکه جامعه و مردم جنس اقدامات حقیقی را درک می‌کنند و زمانی بیشترین همراهی را با مسئولین و تصمیم‌های اجرایی خواهند داشت که نظم مدیریتی، تصمیم‌گیری به موقع‌، جامع و فاصله گرفتن از تبلیغات سطحی را شاهد باشند.
این نوع رابطه نیز چیزی جز ویژگی‌های ارتباطات دوسویه را نشان نمی‌دهد و بر این مبنا لازم به توجه است که هیچ مسئله عمومی و متاثر از رفتارهای مردمی در جامعه به شکل تریبونی، سیاسی، نسخه‌ای و شخصی قابل حل و فصل نخواهد بود.
امید است روز فرهنگ عمومی بهانه‌ای باشد که فرهنگ مردمی در رعایت اصول بهداشتی، سبک زندگی و استفاده از ماسک به شکلی قوی‌تر نسبت به گذشته با فرهنگ مدیریت بحران در قالبی یک صداتر و کارآمدتر از این روزهایی که سخت و پردغدغه گذشت پیوند بخورد و برگی موفقیت آمیز از غلبه بر ویروس کرونا مزین بر ایثار و ازخودگذشتگی کادر بهداشت و درمان در تاریخ فرهنگی این مرز و بوم به یادگار بماند./